Grands Magasins Dufayel (18e arr)

In 1865 wordt door Jacques-Francois Crespin aan de Boulevard Barbès een groot warenhuis geopend onder de naam “Palais de la Nouveauté”.

In 1888 overlijdt de stichter en wordt het warenhuis overgenomen door een medewerker, Georges Dufayel, die de naam verandert in “Grands Magasins Dufayel”. In de beginjaren van de vorige eeuw was het het grootste warenhuis ter wereld: in 1912 werkten er 15.000 mensen!

Het warenhuis was vooral gericht op de werkende klasse, vandaar de locatie in het 18e arrondissement. Het warenhuis bestaat uit een complex van monumentale gebouwen en beslaat een vierkant ter grootte van 1 hectare tussen de Boulevard Barbès, de Rue Christiani, de Rue de Clignancourt en de Rue de Sofia:

Tussen 1874 en 1913 vinden grootscheepse verbouwingen plaats en in 1895 krijgt het warenhuis een monumentale hoofdingang op 26, Rue de Clignancourt. Hier is te zien, hoe de op de ansichtkaart afgebeelde grote lichtkoepel is verdwenen, deze is in 1957 helaas afgebroken:

De entrée wordt bekroond door een groot relief, naar ontwerp van Jules Dalou en met beeldhouwwerk van Alexandre Falguière: Le Progrès entraînant le Commerce et l’Industrie” (De vooruitgang stuwt de handel — Mercurius met staf met slangen– en de industrie –dame met hamer en nijptang–  voort).

Om klanten te trekken heeft het warenhuis achter de nieuwe hoofdingang zelfs een theater, een bioscoop en een wintertuin met palmen in gebruik genomen:

Het warenhuis is gespecialiseerd in meubilair en huishoudelijke artikelen:

La peinture c’est beau mais c’est triste,
Car ça manque un peu d’essentiel,
Faut pas compter sur un artiste
Pour se meubler chez Dufayel.

En het was een van de eerste winkels, die een systeem van kopen op krediet invoerde: men kon een artikel kopen en het bedrag wekelijks of maandelijks aflossen. De kredietwaardigheid werd gecheckt bij de concierge….

In 1930 echter is de firma door de recessie genoodzaakt om de poorten te sluiten. Tijdens de oorlog gebruiken de nazi’s de gebouwen als opslagruimte en bij de bevrijding slaat het Amerikaanse Rode Kruis er medicamenten en sigaretten op. Na de oorlog neemt de Banque nationale de Paris (BnP) de panden in gebruik als kantoorruimte. In de jaren ’90 is er binnen de bank in verband met automatisering steeds minder personeel nodig en worden diverse panden verbouwd tot appartementen (aan de Rue de Clignancourt) en kantoorruimten voor andere bedrijven (aan de Bd Barbès). De BnP heeft dan alleen nog kantoren in gebruik aan de Rue de Sofia.

26, Rue de Clignancourt (18e arr), M Barbès-Rochechouart of Château-Rouge

Geef een reactie