De Engelse schrijver en keramist Edmund de Waal heeft een bijzonder boek geschreven over de Camondo familie in 19e eeuws Parijs. De Camondo’s waren een steenrijke Joodse bankiers familie, oorspronkelijk uit Istanboel
Edmund de Waal stamt af van een familie die net als de Camondo familie halverwege de 19e eeuw neerstreek in Parijs. Ondanks het feit dat beide families rijke migranten waren en in het zelfde buurtje rond Parc Monceau terecht kwamen is er eigenlijk geen duidelijke band tussen beide families. Maar Edmund de Waal is gefascineerd door het Joodse verleden van deze familie en gaat terug naar die plek in Parijs en dwaalt door het huis en de archieven van de familie Camondo, dat nu museum Nissim Camondo is.
Niet alleen de familiestukken en de kunstverzameling maar ook de archieven zijn met grote nauwkeurigheid voor volgende generaties achter gelaten. En die vormen een uitgangspunt voor het boek van de Waal. Naar aanleiding van wat hij in het huis ziet en vindt schrijft hij fictieve brieven aan de laatste telg van de familie, Moise Camondo en brengt zo de familie en de familie geschiedenis in beeld.
Moise Camondo beheerde eind 19e eeuw / begin 20ste eeuw in Parijs het familiekapitaal en begaf zich in de hoogste kringen van Parijs. Hij trouwde in 1891 Irène Cahen d’Anvers die nog geschilderd werd door Renoir en laat in 1910 het enorme huis bouwen aan de Rue de Monceau. Wanneer zoon Nissim de Camondo echter in 1917 als piloot in WO I sneuvelt stort de wereld van Moise volledig in en hij trekt zich steeds verder terug uit het sociale leven en richt zich vooral op de inrichting van het huis , de archieven en de kunstcollectie. De familie lijn loopt ten einde met zijn overlijden in 1935 en deportaties van overige familieleden in WOII.
Musee Nissim Camondo >>>
Een interview in de Volkskrant met Edmund de Waal [2021] >>>
