De Passages van Parijs (5) 2e arr.

Nog weer een Passages van Parijs in het 2e arrondissement, waar de meeste overdekte passages van de stad te vinden zijn.

Passage du Caire: deze passage is gebouwd in 1798 -en daarmee één van de oudste- ten tijde van de campagne van Napoleon I in Egypte, die een ware Egyptomanie tot gevolg had, bijv. te zien aan de gevelversiering op het Place du Caire boven de ingang van de passage: 3 hoofden van de godin Hathor, te herkennen aan haar koeienoren.

De pasage is ongeveer 370 m. lang en 2.70 m. breed: de langste en één van de nauwste van allemaal; de lengte zit ‘m in het feit, dat er 3 galerijen zijn aangelegd.

 

 

Galerie Saint-Denis, Sainte-Foy en du Caire

 

 

 

 

 

 

De passage verbindt 243 rue St Denis met 2 Place du Caire, er zijn verschillende entrees in de rue du Caire en een verbinding met 33  rue d’ Alexandrie. Het gebouw en de ingang van de passage op het plein zijn historisch monument.

 

 

Deze passage is nooit bedoeld geweest als luxe doorsteek van de ene naar de andere plek, maar werd bevolkt door ambachtslieden waaronder veel drukkers, lithografen en uitgevers; tegenwoordig is dit het domein van de groothandel in stoffen en kleding. Oospronkelijk waren er uniforme gebouwen van drie verdiepingen hoog en ieder met een eigen kelder.

Dit passagecomplex is na de Franse Revolutie gebouwd op de grond van het afgebroken klooster van de Filles-Dieu, dat zoals vele andere kloosters was gesloten en geconfisceerd door de toenmalige revolutionaire regering. Het verhaal gaat dat de grafstenen van het kloosterkerkhof zijn gebruikt voor de bestrating van de passage. Ik heb er geen  gezien!

De schrijver Léo Malet laat één van zijn boeken over detective Nestor Burma, “Des kilomètres de linceul” (kilometers lijkwaden),  zich afspelen in en rond de passage du Caire.

Métro Strasbourg-St-Denis lijn 4, 8 en 9

 

Passage du Grand-Cerf:

Deze passage in het 2e arrondissement loopt van 145 rue Saint-Denis naar 8-10 rue Dussoubs. Over de bouwdatum bestaat enige onzekerheid. Het monumentenregister geeft er twee 1825 en 1835. Andere bronnen spreken van een opening in 1825.  De passage is 117 m. lang en 3 m. breed. Deze passage straalt een chic uit met prachtige winkels hoewel de oorspronkelijke passage in de eerste jaren van zijn bestaan behoorde aan de Algemene Dienst van de ziekenhuizen en hospices. De passage is uiteindelijk, na jaren verlaten en in verval geraakt te zijn geweest, in 1985 verkocht wat de gelegenheid gaf tot restauratie in de oorspronkelijke staat. In dat zelfde jaar is de passage du Grand-Cerf ingeschreven als historisch monument. Louis Malle heeft in 1960 een scène van de film Zazie dans le métro opgenomen in de passage.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Métro Etienne Marcel, lijn 4

 

Passage du Bourg- l’Abbé:

Tegenover de passage du Grand-Cerf begint op  120 rue Saint-Denis de Passage du Bourg-l’Abbé tot aan 3 rue de Palestro, gebouwd in 1828, 47 m. lang en 3 m. breed. De architect was Auguste Lusson, de kariatiden zijn van de beeldhouwer Aimé Millet (allegorieën van de Handel en de Industrie) en de entree aan de rue de Palestro is een ontwerp van architect Henri Blondel. De ingang aan de rue Saint-Denis is veel eenvoudiger

De passage werd oorspronkelijk gebouwd parallel aan een andere, oudere doorgang, de Passage du Saucède, om deze te beconcurreren en te imiteren, welke passage verdween door de aanleg van de rue de Turbigo in 1854. De Passage du Bourg l’Abbé werd met meerdere meters “geamputeerd” ten tijde van de aanleg van de Boulevard Sébastopol en de doorbraak van de rue de Palestro, ook in 1854.  De passage is tegenwoordig geen schaduw meer van zijn vroegere grandeur. Er zijn nog wat aardige winkels o.a. een galerie ter ere van Batman; bij de in- en uitgang aan de rue de Palestro hangt een oude barometer; er hangt een doek omheen (tegen neerstortend plafond ?)

en verder natuurlijk weer een mooie verrière

 

 

De Passage du Bourg- l’Abbé is een historisch monument.

Métro Etienne Marcel, lijn 4

 

Passage du Ponceau:

Er is nog 1 overdekte passage met een ingang aan de rue Saint-Denis en wel op nr 212 en gaat tot aan 119 Bd de Sébastopol. Lengte 92 m. en breedte 2,5 m.

Deze passage is geopend in 1826 en is in  1854 ingekort door de aanleg van de boulevard Sébastopol. Het merendeel van de aantrekkelijkheid van de passage is daardoor teloor gegaan en de passage werd meer een opslagplaats voor de confectiehandel in de Sentier-wijk. Tegenwoordig zijn er nog wel wat winkels en o.a. een kookschool, maar verder vooral vergane glorie.

Métro Réaumur Sébastopol, lijn 3

En als je hier dan toch bent, neem de uitgang naar bd  Sebastopol of rue Réaumur: op de hoek staat La Poivrière -bijnaam van het hoofdkantoor van kruidenier Félix Potin, ontworpen door architect Charles Lemaresquier in 1910. Nu is het een Monoprix.

Geef een reactie