Musée de la Vie Romantique

Parijskenner en reisboekenschrijfster Chris Rachel Spatz was afgelopen maanden verschillende keren in Parijs en bezocht nieuwe Musea en tentoonstellingen en deed daarvan verslag op Parijsmagazine. Maar ook bracht ze een bezoek aan Musée de la Vie Romantique

Musée de la Vie Romantique

Rendez-vous in rue Chaptal nr. 16   
Het is vrijdagavond. De schrijfster George Sand borstelt haar weerspannige haren, neemt een zelfgebakken taart en vertrekt naar rue Chaptal nr. 16, enkele straten bij haar vandaan. Frederic Chopin, haar vriend, minnaar en buurman – ze woont tussen 1842 en 1847 in square d’Orléans 80, rue Taitbout – vergezelt haar. Ze gaan naar de wekelijkse bijeenkomst in het fraaie en romantische huis van de Hollandse kunstschilder Ary Scheffer, vooral bekend om zijn portretten. Zelfs de vorst is een opdrachtgever van hem. Het gaat hem dus voor de wind en in 1830 koopt hij deze Italiaanse villa. George en Frederik slaan het weggetje met kasseien in. De componisten Rossini en Liszt zijn al aanwezig in het atelier van Scheffer. Ook andere kunstenaars, onder meer hun buurman Alexander Dumas, de schilders Delacroix en Ingres en de Russische schrijver Tourgeniev, behoren tot het clubje. Ze zijn allen aanhangers van de romantiek, als reactie op de gestrengheid van het classicisme. Ze drinken, eten, debatteren, wisselen ideeën uit, kortom, het is er een gezellige bende.

Wil je ook van de partij zijn, ga er gerust heen. Het huis en de ateliers zijn intact gebleven zoals toen, het illustere volk is helaas al lang opgelost in de eeuwigheid. Je stapt over dezelfde kasseien als al dat artistieke volk, misschien wel keuvelend tussen Chopin en Sand. De grenzen van de fantasie zijn oeverloos. Dat is pas ware romantiek.

Een museum gewijd aan George Sand
Het huis is nu een museum, gedeeltelijk gewijd aan George Sand. Op de achtergrond speelt zachte muziek van Chopin. In een glazen vitrine ligt een afdruk van haar arm in gips naast de afdruk van de hand van Chopin. Je buigt je ook over een glazen hangertje dat haar van de schrijfster bevat en kransjes die ze voor haar kleindochter heeft geregen. Er is een kamer ingericht met meubilair uit haar kasteeltje in Nohant. De piano waarop Chopin componeerde en speelde toen hij bij haar in de Berrystreek verbleef, trekt de aandacht. Aan de muur hangen portretten die haar op verschillende leeftijden weergeven, maar ook artistiek werk van haarzelf. Het is verrassend te zien hoe ze behalve de pen ook het penseel hanteert. Haar dentrites hangen in de kamer, uitkomend op de serre. In een brief beschrijft ze de techniek ervan. Haar zoon Maurice mengt als het ware tussen twee kartons de natte kleuren van een aquarel. Zij accentueert die toevallig ontstane vormen tot struiken, bomen, rotsen, water. Op de bovenverdieping maak je kennis met de portretkunst van Ary Scheffer. Soms zijn er tijdelijke tentoonstellingen in de ateliers waar Scheffers schildersezels, zijn piano en zijn bibliotheek bewaard zijn gebleven. Tijdens de zomermaanden kun je terecht in het romantische rozentuintje, waar je wat lekkers kunt kopen.

Voor culturele fijnproevers: Tijdens de week loont het de moeite om even tot aan het square d’Orléans te wandelen. In het weekend is de grote poort waarachter deze parel ligt, gesloten. Let op de huisnummers 5 en 9. Alexandre Dumas, ja die van De Drie Musketiers, resideerde op nr. 2. Ooit gaf hij er een gemaskerd bal waar destijds heel Parijs over sprak. Maar dat is weer een ander verhaal.

Musée de la Vie Romantique
16 rue Chaptal
metro: Blanche of Pigalle
Geopend: di.-zo. 10.00-18.00 u
vaste collectie en tuin gratis.


Tekst en foto’s:  Chris Rachel Spatz


 

Geef een reactie