De Passages van Parijs (10) 8e arr. deel 2

Het 2e deel van de passages in het 8e arr.:

Village Royal – Cité Berryer

Een half overdekte passage (het grote portaal is overdekt). De passage verbindt

25 rue Royale met 24 rue Boissy-d’Anglas.

 

 

 

 

 

 

Beetje geschiedenis: In de 18e eeuw was er op deze plek nog geen bebouwing alleen moerasland en een omwalling met bastions (enceinte des Fossés Jaunes) tussen de chemin du Rempart ( nu rue Royale) en de rue de la Magdeleine (nu rue Boissy d’Anglas)  op de grens stond alleen een grote kazerne van de Musketiers, de Koninklijke Garde van koning Lodewijk XIII.  Parijs was in die tijd in volle ontwikkeling en omdat bv Le Marais uit zijn voegen barstte, zocht met name de gegoede burgerij andere plaatsen om hun herenhuizen te bouwen, winkels enz. In 1723 werd  een markt opgericht onder de naam “passage du Marché d’Aquesseau”. Deze markt werd gehouden op de plek tussen de huidige straten de Surène, d’Aguesseau en Montivalet. Toen de markt achteruitging werd hij verplaatst (1745) naar wat nu Cité Berryer heet. Er waren slagerswinkels, vis- en fruitvekopers, bakkers, zowat van alles. Deze markt deed het goed in de nieuwe buurt.

Tussen 1760 en 1785 werd de pasage bebouwd, veel gevels zijn authentiek. In 1837 vond de eerste verbouwing plaats. In 1877 werd de Aguesseaumarkt de Cité Berryer. Vanaf 1992 werd alles anders: een grote verbouwing van de 8.000 vierkante meter veranderde de Cité in een moderne, luxe winkelstraat met behoud van de 18e eeuwse gevels, die inmiddels tot historisch monument is verheven. Ook een oude pomp en put ontbreken niet.

Je vindt er Dior, Baby Dior, Chanel en veel meer dure merken, goede restaurants en een nieuwe naam “Le Village Royal”.

Sinds 2018 zijn er geregeld tijdelijke (ong. 3 maanden) exposities van met name sculpturen en installaties.

Métro Madeleine, lijn 8, 12, 14

 

Le Marché de la Madeleine:

In de jaren 30 van de vorige eeuw werd deze overdekte markt gebouwd. Het is ook een passage tussen 11 rue Tronchet, 7 rue de Castellane en 27 Place de La Madeleine. Zoals bij zoveel overdekte markten in Parijs hield ook deze markt het niet vol door het veranderde winkelgedrag, de opkomst van de (buurt)supers etc. Veel van deze gebouwen kwamen leeg te staan maar de Marché de la Madeleine heeft ziczelf opnieuw uitgevonden: ditmaal als leverancier van fast food voor de kantoormens door veelal Aziatische restaurantjes. Bij de hoofdingang in de rue Tronchet vind je ook een ticketdesk en andere modieuse toonbanken. De art deco mozaiekvloer en -plafondverlichting zijn nog steeds aanwezig en geven het geheel toch een nostalgisch tintje.

 

 

 

 

 

 

 

Métro Havre-Caumartin, lijn 3, 9 of Madeleine, lijn 8, 12,14

 

Les Champs-Elysées:

Langs de avenue des Champs-Elysées vind je veel overdekte passages; ik laat er hier een aantal de revue passeren, in ieder geval die waarvan ik foto’s heb gemaakt.

Le Passage Marignan tussen 33 av. des Champs-Elysées en 24 rue de Marignan, een luxe winkelgalerij pal naast Cinéma Gaumont Elysées.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

34 av. des Champs-Elysées: een 30er jaren bedrijvencomplex voor de verhuur van units voor  langere of korte termijn.  Prachtig glas in lood, de smalste gevel van de Champs, spiegels langs de wanden en uitkomend op 10 rue du Colisée

 

op 52-60 van de avenue La Galerie Elysées-Boétie in een in 1933  door André Arfvidson ontworpen gebouw voor de Amerikaanse bank Citybank of New York. Van 1988 tot 2013 was hier Virgin Megastore gevestigd evenals een Monoprix ( nog steeds) op de hoek met rue La Boétie.Gerenoveerd in 2016 na de sluiting van Virgin en in het vooruitzicht van, in 2018, een opening van een vestiging van Galeries Lafayette, zal de passage gesloten worden.

 

Op 74 van de avenue  La Galerie du Claridge die uitkomt op 57 rue Ponthieu: la Galerie Claridge, loopt door het gebouw van hotel Claridge door tot de rue Ponthieu, in welke straat meer passages eindigen dan waar dan ook.

 

Les Arcades des Champs Elysées op 76-78 av. des Champs-Elysées tot 59 rue de Ponthieu, 15 meter breed.

In de 20er jaren van de vorige eeuw leefde de “mode” van de luxe winkelpassages en -galeries weer helemaal op aan de “Champs”. Architect Louis Grossard bouwde in 1925 een galerie van beige, goudkleurig en zwart marmer met wand- en plafondlampen van René Lalique, de glazen tegels van het plafond worden ondersteund door marmeren kolommen. Het verschil met de passages uit de 19e eeuw uit zich het meest in de breedte van de passage: 15 meter tegenover nauwelijks 4, en het gebruik van kunstlicht.

 

 

 

 

 

 

 

 

In 1929 ging het Lido hier open, de passage kreeg in de volksmond de naam Arcades du Lido” tot 1977 toen het cabaret verhuisde naar 116bis av des Champs-Elysées, een gebouw in harmonicastijl van architect Jean Desbouis uit 1929.

Métro Franklin D. Roosevelt en/of Georges V, lijn 1

 

 

 

 

Geef een reactie