De mooiste straat van Parijs? Een onmogelijke vraag. Het verschilt per persoon, of per jaargetijde, of soms je eigen stemming. Maar ik weet een straat die altijd fonkelt van stralende schoonheid. Weer of geen weer. Omdat hier zoveel verschillende facetten van Parijs samenkomen dat je je op iedere hoek opnieuw verrast. Kom, ik neem je mee.
We gaan naar het 7de arrondissement, en starten bij de Pont Royal. Want daar, aan de oever van de Seine, begint Rue du Bac. Om dan dik een kilometer lang naar het zuidwesten te lopen, vrijwel parallel aan de Parijse geschiedenis. Te beginnen met haar naam; een bac – een veerboot. Als ultiem eerbetoon aan het feit dat de straat begint bij die stromende aorta die de Seine vormt voor de stad. En aan die veerboot die voor verbinding zorgde met de noordelijke kant van de stad.
Als we de straat inlopen, passeren we verschillende eeuwen én bekende bewoners. Charles de Batz de Castelmore bijvoorbeeld, die je vast kent als D’Artagnan, één van de illustere musketiers die bekend is geworden door het boek van Alexandre Dumas, Zijn huis uit de 17de eeuw staat er niet meer maar aan de gevel van het huidige pand op nummer 1 vind je een herinneringsplaquette, en ben je voor even één voor allen, allen voor één.
In de diverse hôtels particuliers, de befaamde stadspaleizen, schemert de signatuur van de 18de eeuw. En achter de stijlvolle en historische etalages zijn bijzondere winkeltjes gehuisvest; de beste warme chocolademelk bij Angelina, de uitnodigende etalage vol macarons bij Pierre Hermé of de kaaswinkeltjes met de lekkerste époisses,
Wandelen we verder, dan komen we bij het klooster van een rooms-katholieke congregatie, op nummer 140. Met de Wonderdadige Medaille gaan we naar de 19de eeuw en ontmoeten daar Catharina Labouré die tijdens Mariaverschijningen de opdracht kreeg deze medaille te laten slaan.
Benieuwd wat er gebeurt als je naar haar schrijn loopt? Of heb je gewoon zin om door de straat te dwalen maar ben je nu niet in Parijs?
Stap dan in het boek De lifters van Loulou; een boek dat je meeneemt vanuit Parijs dwars door Frankrijk. Maar dat start in Rue du Bac, want daar zit óók nog eens de wonderbaarlijke winkel Deyrolle.
Een fragment uit het boek:
‘Kijk, we zijn er al’, zegt hij opgetogen – en met een licht hoofdknikje – naar een voordeur. We houden stil voor een statig pand, donkerbruine bekisting om de deur, kitscherige gouden randjes om de etalages en daarboven ‘Le Prince Jardinier’, Deyrolle.
Het is geen pand waar ik zelf naar binnen zou stappen, met dat opgezette hert in een rood colbert en daarnaast een papegaai en een beest dat ik niet echt herken, een ibisachtige of wat dan ook.
‘Niets is wat het lijkt, dat weet u hè’, zegt De Bruyckere tegen me alsof hij mijn gedachten raadt, en met een ruime zwaai houdt hij de deur voor me open.
‘De trap daar achterin de winkel, die moet je hebben.’
Ik volg zijn aanwijzing, loop voorbij de toonbank en stap de trap op. Krakend brengt een houten wenteltrap je al langzaam draaiend naar een andere wereld, zo lijkt het. Met één voet nog op de laatste tree kijk ik verbaasd in het rond en wel duizend paar glazen ogen kijken terug.
Verder lezen? De lifters van Loulou [ISBN 9789463654838] is te koop bij de lokale boekhandel of bij BOL
Tekst: Marilou Nillesen // foto’s van de Rue du Bac door Huub Smits van Fototypo.
Op Parijsmagazine over Ontwaak zonder mij >>>
