Expositie Niki de Saint Phalle, Jean Tinguely en Pontus Hulten

Het echtpaar Niki de Saint Phalle (1930 – 2002) en Jean Tinguely (1925 – 1991) had een sterke onverbrekelijke artistieke band en schopte op creatieve wijze graag tegen heilige huisjes. Werk van dit artistiek trio is tot januari 2026 te zien in het Grand Palais

De kunstzinnige carrière van het inventieve koppel wordt geschetst via Pontus Hulten (1924-2006), eerste directeur van het Musée National d’Art Moderne in Centre Pompidou, die weg was van hun opvatting over kunst. Hij kocht hun werken aan, organiseerde speciale retrospectieven, gaf hen carte blanche en steun om buitengewone projecten, zoals de gigantische Nana uit de tentoonstelling Hon-en-Kathedral (1966) in het Moderna Museet in Stockholm, te verwezenlijken. Dat de bezoeker binnenging via de vagina van de Nana, lokte zowel een lach uit als een schandaal omwille van het gedurfde. ‘Hon’ betekent ‘Zij’ in het Zweeds en staat hier voor oergodin en symbool van vruchtbaarheid. De kunstenares is dan ook bekend omwille van haar organisch ontstane beroemde sculpturale Nana’s. Vreugde spat af van deze uitbundige, geëtaleerde vrouwelijkheid. Eerder had ze zich al in 1961 met haar Shots, performances waarbij de kunstenaar met een geweer op verfzakken schiet en kleuren op assemblageschilderijen laat spatten, internationaal in de kijker gezet. Filmpjes op de tentoonstelling getuigen ervan.

De Zwitserse beeldhouwer, schilder en ontwerper Jean Tinguely trok de aandacht met zijn mechanismen, waarbij alledaagse voorwerpen en machines werden gepromoveerd tot kunstobjecten. Hij blaast daarbij gerecycleerde materialen nieuw leven in door ze met motoren te animeren. Dat hij daarbij het academische van de kunst ter discussie stelt, kan niet ontkend worden. Sommige van zijn levendige innovaties gaan om de zoveel minuten actief aan het werk tijdens deze tentoonstelling. De link met machines in een fabriek verdiepen alleen het gevoel dat in ALLES kunst te ontdekken valt, in de zin van het mooie, het rare, het originele, het speciale…Tentoonstellingen zoals deze nodigen uit tot anders kijken, tot linken en verbanden leggen. Mogelijkheid tot deelname in creativiteit is ineens niet meer onbereikbaar.

Aan de zijkant van het Centre Pompidou bevindt zich de door hen beiden in 1982 ontworpen Stravinsky-fontein. De fontein is opgedragen aan de componist Igor Stravinsky en bestaat uit zestien geanimeerde sculpturen die dansen op het ritme van het water. Deze kleurrijke sculpturen, een combinatie van metaal en plastic bevolken de speelse, avant-gardistische wereld van Tinguely en de Saint Phalle. Een spetterende en fantasievolle lust voor het oog en een aanvulling op deze tentoonstelling!